Om met het weer te beginnen: een compliment

Dit jaar werd de rit georganiseerd door Henk Timmerman en Henk van der Veen. Raar maar waar…de hele maand was het weer niet erg standvastig. De vvooruitzichten nodigden zeker niet uit voor een kampeerweekend. Maar beide mannen hebben toch gezorgd voor prima weer tijdens de vrijdag en zaterdag!! Vrijdagmorgen gingen mijn vrouw en ik vol goede moed op weg naar Ruinerwold. Alhoewel onze sympathie uitgaat naar “oldtimers” was het toch de “”moderne”” tomtom die ons feilloos tot bij de boerderij van de Kalverhoek bracht. Op het kampeerterrein werden we van harte verwelkomd door een paar oude bekenden, die al eerder waren neergestreken in Drenthe.

De bus moet een beetje ovaal zijn om te kunnen kicken!

Op het terrein was heel goed te merken dat het de afgelopen week behoorlijk geregend had. Van de clubleden hoorden we dan ook verhalen van modder, van tractorhulp enz.
Tot onze vreugde zagen we ook Ton Dorland, compleet met nieuwe heup. Hij had met enkele dames al de omgeving verkend….met een elektrische fiets. Tja, met de weersomstandigheden in ons land is een dergelijk extra steuntje in de rug niet te versmaden, Trouwens in Zuid-Limburg, met zijn heuvels, kun je ook wat extra kracht gebruiken. In de “kantine”, annex koeienstal, schreven we ons in en ontvingen we een gedetailleerd programma van het komend weekend.

Zo'n weekend wordt veel gesproken over de gezamenlijke hobby: de oldtimers en dan vooral de technische aspecten die komen kijken bij het onderhoud als je een dergelijke motor wilt blijven gebruiken. Zo ben ik er, dankzij Arjan erachter gekomen dat ik de koppeling van de Peugeot P111 nog eens moet nakijken: waarschijnlijk is de ring met opstaande rand bij de montage op de verkeerde plaats gekomen, waardoor ik te veel kracht moet gebruiken bij het ontkoppelen. Ook kreeg ik van een aantal sleutelaars te horen dat de grote bus die in de koppeling zit een beetje ovaal moet zijn. Die heb ik rond laten afdraaien, waardoor nu een oliefilmpje tussen de wrijfvlakken komt, met als gevolg dat de koppeling bij het kicken snel doortrapt. Zo zie je, dat je behalve een mooie rit, ook nog het een en ander kunt leren.

Kuren

De volgende dag werden we met een zonnetje wakker. Er kwam leven op de kampeerplaats. Een enkele motor rochelde al vroeg. Mannen gingen zich scheren en Ton gooide met eieren. Rond elf uur verzamelden alle coureurs zich bij de briefing die in de kantine gehouden werd. Henk en Henk legden uit dat er in twee groepen gereden werd. We kregen van de geplande route een gedetailleerde kaart en we kregen consumptiebonnen mee.
Wil Streep de voorzitter, verwelkomde iedereen namens het bestuur van de CMF en bedankte de organisatoren alvast voor de rit die zeker zou slagen. Ongeveer 25 motoren stonden in de startblokken. Verdorie, nou kreeg mijn P111 kuren: als echte benzineverslaafde liet hij (of is het zij) benzine lopen. Bij mensen spreekt men dan van incontinentie maar bij motoren van carburatorproblemen. Inderdaad de vlotter bleef hangen, met de incontinentie als gevolg. Omdat het probleem zich nog een paar keer voor deed, zal ik de carburateur aan een grondige inspectiebeurt moeten onderwerpen.

Meer benzine, meer vonken graag

Nu ga ik natuurlijk niet alle euvels van de overige motoren opsommen, want dat weet ik trouwens niet. Het geeft echter een geruststellend gevoel dat je niet de enige bent waarbij de machine (even) hapert: Ook de Terrot van Henk Kajan vertikte het op een gegeven moment te vonken. En Grietje Wessel had problemen met de benzinetoevoer. Gelukkig reed achter de laatste groep een bezemwagen die beschikbaar was gesteld door Ter Braake Motoren Nijenveen. Dus als je in Nijenveen iets nodig hebt voor je bike dan weet je nu meteen een adres waar hulp dichtbij is als de nood groot is.

In de motorzaak van Joost Voeten teZwartsluis, het A.F. Stroinkgemaal, de Weerribben, Giethoorn

Onze eerste stop was in Zwartsluis. In de motorzaak van Joost Voeten kregen alle rijders een kop koffie aangeboden. Genietend van de koffie keken we onze ogen uit. De zaak stond propvol met oude motoren, onderdelen en andere toebehoren. Ik vond er zowaar een set pakkingringen, die ik zocht voor de carburateur van de FN. Je kunt ook spullen bij Joost kopen via internet! Dwars door de polder reden we naar de volgende halteplaats: het A.F. Stroinkgemaal. Daar hielden we de middagpauze. We kregen een welgevuld lunchpakket (dank aan alle ravitailleurs!)
Vrijwilligers van het gemaal legden aan de groep uit waarom het gemaal juist daar lag en hoe het werkte. Uiteraard trokken de reuzengrote dieselmotoren de volle aandacht van onze techneuten. Vooral toen een van de motoren aan het einde van de excursie aangezet werd kon niemand om het lawaai heen: dat was andere koek dan een Franse kopklepper.
De tocht werd vervolgd door de Weerribben. In dit natuurgebied zagen we zowaar een aantal ooievaars. Ook Giethoorn mogen we niet onvermeld laten.
Voordat we terugreden naar de Kalverhoek maakten we nog een stop bij café de “Weerribben”, voor een laatste consumptie.

‘s Avonds werd de onvermijdelijke barbecue gehouden en konden de deelnemers hun honger stillen.
Tegen elven werd het rustig: vermoeide coureurs zochten hun slaapplek op. Midden in de nacht werden we echter opgeschrikt door een hevig onweer.  De afgelopen tijd, zo zagen we op het journaal, had een flink onweer in Nederland bomen ontworteld enz. Daarom, zo heb ik heb me laten vertellen, is er zelfs een familie, compleet met hond(je) in de auto gaan slapen. Zondagmorgen zag het weer er nog erg onzeker uit. Het was dan ook jammergenoeg maar een klein clubje dat om 10.30 van start ging voor een laatste korte toerrit.

Dank

Hoewel ik het einde van het weekend niet heb meegemaakt mag ik wel zeggen dat het zeer geslaagd was! Fijn om al die oude getrouwen weer te zien om samen van onze hobby te genieten. Aan de organisatoren Henk Timmerman en Henk van der Veen, Jacco de bezemwagenchauffeur en al de anderen die meegeholpen hebben: een grote pluim. Mensen, het was weer tof!!