De organisator heeft een prima camping in Liempde geregeld om de clubleden te ontvangen. Een mooi geschoren grasveld, omzoomd door hoge bomen, voldoende zon en ruimte voor alle rijdende onderdakjes. Ik kan merken dat ik een paar jaar niet heb meegedaan. Het aantal gemotoriseerde caravans is bijkans gestegen naar een dekkingsgraad van 100%, een pensioenfonds zou er jaloers op zijn. 

Enkele bezoekers zijn echter op de Terrot naar het Brabantse gekomen. De tent achterop. Dit is de oervorm van kamperen. Mijn dag was eigenlijk al goed. De reporter heeft na intensief gezinsberaad besloten om zaterdagmorgen aan te rijden met een grote vierwieler met ABS, traction control en motor achterin. Dat heeft toch ook wel iets comfortabels. We arriveerden vroeg en zo tikten we nog het staartje van het ontbijt mee en waren getuige van nachtkleding.

Zelf heb ik enkele weken voor de Jaarrit de hobby weer goed opgepakt. Omdat de kinderen inmiddels bijna 18 jaar zijn geworden en beiden grote belangstelling aan de dag leggen voor het motorrijden, was de deal snel gesloten. Een aantal veteranen was al zeker meer dan  vijf jaar niet uit de schuur geweest. Ik heb aan de kids uitgelegd wat er allemaal moest gebeuren om een dergelijke motor rijklaar te krijgen.

In mijn beleving is dat het volgende:

•  Aantekeningen opzoeken in de computer met het kopje Service en Onderhoud. Bij het lijstje “te doen” staan vaak enkele kleine en grote issues die tijdens de laatste ritten naar boven zijn gekomen, maar niet meer zijn aangepakt (koplamp tikt tegen de kentekenplaat op het voorspatbord als je over een verkeersdrempel rijdt, lekkende benzinekraan, loszittend zadel, schiet uit de eerste versnelling)

• De magneet even loshalen, contactpuntjes schoon maken, koolborsteltje op achterzijde grondplaat checken, bougie controleren en tenslotte testen of er een krachtige vonk is (check).

• Benzinedoorvoer controleren, inhoud tank checken, vlotterkamer inspecteren en verse benzine toevoegen, gaatje in benzinedop (check).

• Bandenspanning (check).

• Klepspeling (check).

• Kettingspanning (2x) (check) (check).

• Poetsen en boenen (vliegenpoep) (done).

• Versnellingsbak 0-vet controleren en bijvullen, controleren op slijtagedeeltjes (check).

• Niveau van de smeerolie in olietankje bijvullen (total-loss-systeem) done

Een half dagje verder stond de motor klaar om de eerste trap te geven. Enkele loze trappen op de kickstarter met de ingeschakelde kleplichter, even goed

vlotteren en bij de eerste trap lopen . . . . .  . . . .  .  dat blijft toch een fenomeen bij die oude motoren.

Ik zei het al, dat smaakte naar meer. Dus de volgende zomerdag, en daar hadden we er genoeg van dit jaar, kwam de volgende motor naar buiten. In ongeveer dezelfde volgorde konden de werkzaamheden weer plaats vinden. En ook in dit geval met de mooie Terrot-roffel na de eerste trap. Het lijkt een sterk verhaal maar het kan dus echt . . . .  Wel heb ik de overtuiging dat een motor, die ooit bij de aanschaf al makkelijk startte, dat ook in de toekomst altijd zal blijven doen. Hoeveel je er ook aan verandert, dat basiskarakter van het blok en andere componenten blijft behouden. Zo niet, dan restaureer je helemaal de verkeerde kant op J

Vol vertrouwen heb ik met zoon en dochter de motor in het VW-busje gezet, benzine in de reservetank, moderne motorkleding  voor rijder en passagier, lederen kleding en valpet voor de foto.

Bij de start van de dag heb je de beste kans om kennis te maken met rijder en motor. Leuk was dat er ook veel partners mee waren. Motorclubs hebben een wonderlijke geslachts-samenstelling. Er is bijna geen vrouw lid. Sleutelende vrouwen ontbreken bijna geheel. Zo ook in de Club Franse Motoren. Maar desalniettemin zijn vrouwen van groot belang want de hobby neemt veel tijd, het bepaalt in een aantal gevallen reisbestemmingen in weekends en bepaalt ook nogal eens de vakantiebestemming.

De hobby levert mooie resultaten. Zo weet ik dat enkele mensen in onze vereniging, met moeilijke verschijnselen als burn-out en andere ergerlijke klachten, door de hobby weer langzaam een normaal leven konden gaan opbouwen. Behalve het tijdverdrijf geeft het resultaat van de restauratie een enorme bevrediging na honderden uren werk. Mens en machine worden er beter van, Aandoenlijk om te zien hoeveel plezier we daar allen aan beleefden. De knijptoeters zijn dan natuurlijk top.

’s Middags kwam mijn dochter achterop. Zoals afgesproken zouden de motards elkaar in de gaten houden bij hoeken en stoplichten. Ik was nog niet het stadje uit, en ik was de groep al kwijt. Gelukkig had ik een navigator en het adres in mijn broekzak en ben ik op eigen houtje gaan toeren. Ik gokte dat de route langs de Maas wel een kans zou geven om de groep weer terug te vinden. Na een tiental kilometers zagen we de groep ver voor ons uit over de dijken zwieren. Na een kalme inhaalrace sloten we aan totdat bij Den Bosch de motor er ineens mee ophield. Vreemd. Benzine voldoende, een zwakke vonk. Ik heb de bougie schoongemaakt, de bougiekap goed aangedraaid. Michael en Amie gaven me een duw en hij liep weer. De pechauto volgend in een fors tempo kwamen we een half uurtje later op de camping aan. Ik kon het niet laten om nog een extra rondje over het grasveld te rijden, de scheerlijnen van de partytent ontwijkend.

Er is dan natuurlijk genoeg te vertellen en dat gebeurde dan ook volop. De bbq startte langzaam. De salades en kruidenboter/stokbrood vlogen er doorheen. Super lekker.

De volgende dag hebben Amie en ik de motor opgepakt en nog een keer klaar gezet voor een ritje. Het was zulk lekker weer. Motorkleding aan, helm op, snel wegwezen. Het is warm genoeg. Geen kik meer gegeven die dag. Geen vonk . . . . . ? Hoe kan dat nou?

’s Avonds laat de grondplaat met het koolborsteltje gecontroleerd en wat blijkt: van het koolborsteltje was een klein puntig splintertje afgebroken en tussen de borstel en de schacht klem gaan zitten. Het veertje was niet sterk genoeg om het borsteltje verder naar buiten te duwen. Natuurlijk was dat ook de oorzaak van de hapering bij Den Bosch.

En zo liep het toch nog goed af. De volgende avond hoorde ik een Terrot aan komen rijden van onze motard uit Zutphen. Robert had een onderdeel bij zich en zo werd het weer een bijzondere zonnige avond.

Wat hebben we een mooi hobby. Daar word ik blij van. En als nou enkele mensen in de club ons helpen om dit te blijven organiseren, dan komt alles helemaal goed. Of je er veel of weinig werk van maakt, dat hangt van jezelf af. Doe je mee? Wil en Jan vertellen elders in deze Peu wat we aan hulp nodig hebben. Maar ideeën om dingen anders aan te pakken zijn ook welkom. Besturen noemen we dat.

Paul